سنجد
نام گیاه | سنجد |
نام علمی | Elaeagnus angustifolia |
نام لاتین | silver berry |
اسامی دیگر | Russian olive, silver berry, oleaster, Persian olive, wild olive |
دانسته های متداول |
تیره: سنجد گروه مصرفی: ضد اسهال ها، مقوی ها سنجد گیاهی است درختی و مقاوم به سرما که در محیط های گرم به شدت آسیب خواهد دید. بهترین شرایط این درخت در آب و هوای معتدل است. سنجد که می تواند تا ارتفاع 7-5 متری رشد کند، دارای برگ های نیزه ای یا بیضی کشیده، دارای کرک های نقره ای، براق، دراز دمبرگ و به طول 4-5/2 سانتیمتر است. گل های این گیاه زرد کرمی و دارای حداکثر طول 1 سانتیتر است و با آرایش خوشه بر روی شاخه ها قرار گرفته اند که عطر بسیار خوبی دارند. |
بخش دارویی |
میوه ( پودر قسمت گوشت و هسته به صورت تازه یا خشک شده ) برگ ها ( تازه یا خشک شده ) گل ها ( عصاره گیری شده ) |
روش جمع آوری و نگهداری |
قسمت های مختلف درخت سنجد با اهداف متفاوت جمع آوری می شوند: 1- گل های این گیاه برای تولید عطر و حتی مواد آرایشی بسیار مناسب هستند که برای این منظور باید جمع آوری گل ها در اواسط تابستان انجام شود. 2- برگ های سنجد نیز مفید بوده و هم به صورت تازه در یخچال نگهداری می شود که تا یک ماه قابل استفاده است و هم این که بعد از گلدهی می توان برگ ها را جمع آوری کرده و بعد از خشک کردن در دمای اتاق، در ظروف در بسته نگهداری کنید. 3- میوه گیاه در اواسط پاییز می رسد که بعد از جمع آوری باید در گونی و در محل خنک و مرطوب نگهداری کنید. |
محل رویش |
در اکثر نقاط جهان به خصوص جنوب اروپا و غرب آسیا محل رویش در ایران استان های خراسان جنوبی ، اصفهان و فارس |
ویژگی های گیاه |
میوه ( سنجد ) سته خوراکی ، بیضی شکل ، گوشت دار و به رنگ زرد نارنجی متمایل به قهوه ای روشن با مزه ای ترش و شیرین و کمی گس است . به سه بخش اصلی به شرح زیر تقسیم می شود : پوسته خارجی : معمولاً مورد مصرف دارویی و خوراکی ندارد . بخش میان بر ( گوشت ): مصرف تغذیه ای و دارویی دارد . هسته : پودر آن مصرف تغذیه ای و دارویی دارد . |
مزاج گیاه | ندارد |
درجه مزاج | 0 |
مصارف سنتی |
اسهال نفخ آرتروز ( برگ ) سرفه های حاد و گرم سردرد و رطوبت تنگی نفس عوارض دماغی |
دانسته های پزشکی |
1- گوشت سنجد منبع سرشاری از قندهای گلوکز و فروکتوز،7 نوع اسید چرب اشباع و غیر اشباع و همچنین ویتامین های C ,K است. 2- لازم است بدانید که هسته آن دارای17 نوع اسید آمینه است و مقداری پروتئین است. |
موارد اثبات شده |
آیورودا ( طب هند ) از هسته سنجد روغن غلیظی استخراج می کنند که در موارد زیر کاربرد دارد : برونشیت زکام طب ایرانی اسلامی مزاج این گیاه ، سرد و خشک است و در موارد زیر کاربرد دارد : اسهال بویژه اسهال کودکان ( برگ ) تب و لرزه های سرد عوارض دماغی تکرار ادرار نفخ ( عرق شکوفه ها ) ضعف عمومی |
عوارض جانبی |
ندارد |
موارداحتیاط |
سالمندان بالای 60 سال ابتلاء به امراض روده ای |
مصرف بیش از اندازه |
نباید سنجد را روزانه بیش از 20-15 دانه مصرف نمود ، مصرف بیش از اندازه آن منجر به یبوست شدید ، دل درد و مشکلات گوارشی می شود. |
تعداد دفعات مصرف |
مصرف هر کدام از قسمت های این گیاه باید به قاعده و براساس دستورالعمل مشخص انجام شود: 1- مصرف پودر گوشت و هسته سنجد برای این منظور 100 گرم از پودر گوشت و هسته را با 50 گرم پودر سویای بو داده و 3 قاشق غذا خوری عسل مخلوط کرده و روزانه 1 قاشق چای خوری از این معجون را همراه با یک فنجان شیر در سه نوبت مصرف کنید. 2- مصرف برگ ابتدا باید ترکیب مناسبی را تهیه کنید. کمی از برگ سنجد را در روغن زیتون به مدت 24 ساعت خیسانده و بعد از آن ترکیب را بر روی حرارت ملایم قرار دهید تا له شود. از این معجون می توانید برای تسکین ورم مفاصل و اعضای بی حس شده به صورت موضعی استفاده کنید. |
روش استفاده |
خوراکی موضعی |
موارد منع مصرف |
حساسیت به گیاه افراد مستعد یبوست |
تداخل دارویی | |
داروهای جایگزین | |
مصلح | |
برچسب ها | سنجد |