گیاهان دارویی

سنجد

سنجد

نام گیاه سنجد
نام علمی Elaeagnus angustifolia
نام لاتین silver berry
اسامی دیگر Russian olive, silver berry, oleaster, Persian olive, wild olive
دانسته های متداول

تیره: سنجد

گروه مصرفی: ضد اسهال ها، مقوی ها

سنجد گیاهی است درختی و مقاوم به سرما که در محیط های گرم به شدت آسیب خواهد دید. بهترین شرایط این درخت در آب و هوای معتدل است. سنجد که می تواند تا ارتفاع 7-5 متری رشد کند، دارای برگ های نیزه ای یا بیضی کشیده، دارای کرک های نقره ای، براق، دراز دمبرگ و به طول 4-5/2 سانتیمتر است. گل های این گیاه زرد کرمی و دارای حداکثر طول 1 سانتیتر است و با آرایش خوشه بر روی شاخه ها قرار گرفته اند که عطر بسیار خوبی دارند. 

بخش دارویی

میوه ( پودر قسمت گوشت و هسته به صورت تازه یا خشک شده )

نوشته های مشابه

برگ ها ( تازه یا خشک شده )

گل ها ( عصاره گیری شده )

روش جمع آوری و نگهداری

قسمت های مختلف درخت سنجد با اهداف متفاوت جمع آوری می شوند:

1- گل های این گیاه برای تولید عطر  و حتی مواد آرایشی بسیار مناسب هستند که برای این منظور باید جمع آوری گل ها در اواسط تابستان انجام شود.

2- برگ های سنجد نیز مفید بوده و هم به صورت تازه در یخچال نگهداری می شود که تا یک ماه قابل استفاده است و هم این که بعد از گلدهی می توان برگ ها را جمع آوری کرده و بعد از خشک کردن در دمای اتاق، در ظروف در بسته نگهداری کنید.

3- میوه گیاه در اواسط پاییز می رسد که بعد از جمع آوری باید در گونی و در محل خنک و مرطوب نگهداری کنید.


محل رویش

در اکثر نقاط جهان به خصوص جنوب اروپا و غرب آسیا

محل رویش در ایران

استان های خراسان جنوبی ، اصفهان و فارس

ویژگی های گیاه

میوه ( سنجد ) سته خوراکی ، بیضی شکل ، گوشت دار و به رنگ زرد نارنجی متمایل به قهوه ای روشن با مزه ای ترش و شیرین و کمی گس است .

به سه بخش اصلی به شرح زیر تقسیم می شود :

پوسته خارجی : معمولاً مورد مصرف دارویی و خوراکی ندارد .

بخش میان بر ( گوشت ): مصرف تغذیه ای و دارویی دارد .

هسته : پودر آن مصرف تغذیه ای و دارویی دارد .

مزاج گیاه ندارد
درجه مزاج 0
مصارف سنتی

اسهال

نفخ

آرتروز ( برگ )

سرفه های حاد و گرم

سردرد و رطوبت 

تنگی نفس

عوارض دماغی

دانسته های پزشکی

1- گوشت سنجد منبع سرشاری از قندهای گلوکز و فروکتوز،7 نوع اسید چرب اشباع و غیر اشباع و همچنین ویتامین های C ,K است.

2- لازم است بدانید که هسته آن دارای17 نوع اسید آمینه است و مقداری پروتئین است.

موارد اثبات شده

آیورودا ( طب هند )      

از هسته سنجد روغن غلیظی استخراج می کنند که در موارد زیر کاربرد دارد :

برونشیت

زکام

طب ایرانی اسلامی

مزاج این گیاه ، سرد و خشک است و در موارد زیر کاربرد دارد :

اسهال بویژه اسهال کودکان ( برگ )

تب و لرزه های سرد

عوارض دماغی

تکرار ادرار

نفخ ( عرق شکوفه ها )

ضعف عمومی

عوارض جانبی

ندارد

موارداحتیاط

سالمندان بالای 60 سال

ابتلاء به امراض روده ای

مصرف بیش از اندازه

نباید سنجد را روزانه بیش از 20-15 دانه مصرف نمود ، مصرف بیش از اندازه آن منجر به یبوست شدید ، دل درد و مشکلات گوارشی می شود.

تعداد دفعات مصرف

مصرف هر کدام از قسمت های این گیاه باید به قاعده و براساس دستورالعمل مشخص انجام شود:

1- مصرف پودر گوشت و هسته سنجد

برای این منظور 100 گرم از پودر گوشت و هسته را با 50 گرم پودر سویای بو داده و 3 قاشق غذا خوری عسل مخلوط کرده و روزانه 1 قاشق چای خوری از این معجون را همراه با یک فنجان شیر در سه نوبت مصرف کنید. 

2- مصرف برگ

ابتدا باید ترکیب مناسبی را تهیه کنید. کمی از برگ سنجد را در روغن زیتون به مدت 24 ساعت خیسانده و بعد از آن ترکیب را بر روی حرارت ملایم قرار دهید تا له شود. از این معجون می توانید برای تسکین ورم مفاصل و اعضای بی حس شده به صورت موضعی استفاده کنید.

روش استفاده

خوراکی

موضعی

موارد منع مصرف

حساسیت به گیاه

افراد مستعد یبوست

تداخل دارویی
داروهای جایگزین
مصلح
برچسب ها سنجد

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا