علف هفت بند

تیره: علف هفت بندیان (Polygonaceae)

گروه مصرفی: قابض کننده ها ، ضد التهاب ها ، مدرها

علف هفت بند گیاهی است به ارتفاع یک متر و با گل های قرمز یا سبز رنگ که بر روی گل آذین گرزن محوری چیده شده اند. برگ های آن کامل، بیضی تا خطی، سر نیزه ای و دمبرگ دار هستند که به صورت متناوب بر روی ساقه قرار گرفته اند.

بخش های هوایی ( خشک شده )

در موسم گل دهی بخش های هوایی گیاه جمع آوری و بلافاصله در دمای 50 درجه سانتی گراد خشک پودر حاصل از آن در ظروف دهانه بسته و تیره به دور از نور خورشید و رطوبت نگهداری می شود .

در تمامی مناطق معتدل جهان رشد می کند .

محل رویش علف هفت بند در ایران

در استان های البرز ، گلستان ، تهران ، آذربایجان ، لرستان ، سیستان و بلوچستان ، خراسان جنوبی و سمنان پراکنش دارد .

گیاه علف هفت بند یک سال زی ، دارای ریشه های قهوه ای رنگ دوکی است . میوه فندقه ، بیضی شکل و به رنگ قهوه ای دیده می شود .

ناراحتی های ریوی

سخت ادراری

التهابات کلیوی

التهابات مثانه

نقرس ( موضعی )

دردهای روماتیسمی

زخم ( موضعی )

گیاه علف هفت بند حاوی تانن ها ، فلاونوئیدها ، کومارین ها و لیگنان ها ( مهترین آن ها آویکولین است ) . اثرات قابض کنندگی ، مدری و ضد التهابی گیاه را به این ترکیبات نسبت می دهند . 

ندارد

مصرف مقادیر توصیه شده با عارضه ای همراه نیست .

ندارد

تهوع(خفیف)

1- دمنوش گیاه

برای تهیه دمنوش باید 2-1 قاشق چای خوری از پودر گیاه و یا مقدار 2 گرم از گیاه تازه خرد شده را با 300 میلی لیتر آب جوش مخلوط کرده و 20 دقیقه صبر کنید تا عصاره گیاه خارج شود. سپس ترکیب را صاف کنید و 1 فنجان یا حداکثر 3 فنجان از محلول و هر فنجان را بین وعده های غذایی بنوشید.

2- عصاره مایع

ابتدا پودر گیاه و اتانول 60 درجه را به نسبت مساوی با هم مخلوط کرده و 3 روز صبر کنید. محلول را از صافی رد کرده و عصاره به دست آمده را به دو طریق استفاده کنید:

– مصرف روزانه 8-5 قطره  و یا حداکثر 30 قطره از محلول همراه با سایر مایعات

– افزودن 50 قطره از عصاره به ترکیبات موضعی جهت مصارف خارجی

3- فرآورده های جالینوسی

4- فرآورده های هومیوپاتی

همانند محلول تزریقی و قطره 

خوراکی

بارداری

شیردهی